Bevrijdingsdag

Toch?

Als ik dan toch eerlijk mag zijn, moet ik hier toch wel een aantal kanttekeningen plaatsen. Ja, ik wéét dat we het hier beter hebben dan in een heel aantal andere plekken op de wereld. Maar er zijn ook nog een héleboel mensen die zich niet zo vrij voelen als je zou denken. Die niet zichzelf mogen zijn, die keihard veroordeeld worden om wie ze zijn. Of eigenlijk: om wie men denkt dat ze zijn. Vluchtelingen, “buitenlanders”, LHBTI, gehandicapten, om maar een dwarsstraat te noemen. Maar ook de nerd van de klas, of dat meisje met de flaporen, kortom: alles wat “anders” is wordt nog steeds op vele plekken niet geaccepteerd. En mensenrechten worden ook hier elke dag geschonden. Met goedkeuring van onze overheid.

Ik denk de laatste anderhalf jaar erg veel na over vrijheid. En ook over bevrijding. Wat kan er in één woord ontzettend veel betekenis zitten. En ook zo veel verschillende lagen. In deze afgelopen periode heb ik mogen ontdekken dat ónder de “wereld” zoals wij die kennen (vanuit werk, school, nieuws, televisie, vrienden, familie etc.) nog een heleboel andere werelden zijn. Ieder mens beleeft natuurlijk zijn eigen wereld op zich, maar ook groepen mensen beleven hun eigen werelden. En toevallig is het wereldbeeld van de grootste groep hetgeen wat we zien als realiteit. Maar wat als je je ogen open doet voor de realiteit waar andere mensen in leven? Geloof me, dan gaat er een wereld (of tien) voor je open!

Deze week neem ik je mee op wereldreis. Naar de wereld van ME. Een plek vol angst en duisternis. Afwijzing, ongeloof, onbegrip, onrecht, onmacht en frustratie. Maar ook van gemeenschap, steun, hoop en doorzettingsvermogen. In deze wereld word elke dag strijd gevoerd. Strijd om te overleven, strijd om door de dag te komen….Maar ook strijd om rechtvaardigheid en een menswaardig bestaan.

Ik kan niet zwijgend toekijken hoe zo’n 40.000 Medelanders en miljoenen wereldwijd, jong en oud, systematisch de rechten worden ontzegd die voor ieder mens en iedere zieke geldt. Als er iéts is wat ik heb meegekregen van onze nationale herdenkings-en bevrijdingsdagen (die ik vol overtuiging vier en aan mijn kinderen meegeef), is dat IEDER MENS TELT.

Het is tijd dat mensen met ME en CVS bevrijd worden. Bevrijd van stigma en hopelijk ook snel van hun ziekte. Door er over te vertellen, hoop ik hier aan bij te dragen. Wil jij dat ook doen? Deel dan mijn verhalen, plaats een teken van steun in je profiel (b.v. deze: Millions Missing Twibbon 2019 ) en praat erover met mensen die je kent. Geef ME een stem!

Sanna